سؤال‌هایی که قبل از شروع کد نویسی باید از خود پرسید.
این روز ها اشخاص متعددی درپی یادگیری کدنویسی طراحی سایت در مشهد می‌باشند ولی هیچ ایده‌ای در خصوص غرض خویش ندارند. مسلما در‌حالتی که اپلیکیشن‌نویس‌ها از مقصود خویش باخبر باشند به خیر میتوانند از این‌شیوه به درآمد برسند، البته تعداد متعددی از اشخاص فارغ از داشتن هیچ ذهنیتی این فعالیت را آغاز می‌نمایند.
در طول یک سری سال قبل یک شعار منحرف‌کننده به شدت اشاعه پیدا نموده است: هر فردی می تواند کدنویسی را حافظه بگیرد براین اساس تمامی می بایست یک گویش نرم افزار‌نویسی دوست داستنی را خاطر بگیرند. جدید‌واردها فکر‌می‌کنند با گذراندن یکسری ماه وقت در Codecademy و FreeCodeCamp می توانند تبدیل به یک کدنویس حرفه ای شوند.
البته این واقعیت ندارد. در واقع بخش اعظمی از اشخاصی که به‌دنبال نرم‌افزار‌نویسی می روند از گزینش آن منصرف میشوند، برهان اساسی این پشیمانی این میباشد که اپلیکیشن‌نویسی طبق انتظار و ذهنیت آن ها وجود ندارد و خیلی سریع حیران میگردند. برای اجتناب از قرار به دست آوردن در‌این وضعیت‌ها در صدر بایستی چندین سؤال را از خویش بپرسید و با خویش راست گو باشید.
هسته‌ی اساسی اپ‌نویسی فرایند حل مسأله میباشد. این فرایند بعد ها متعددی داراست ولی دلیل اساسی توفیق هر اپلیکیشن‌نویس، علت و محرک ذاتی و درونی وی برای کردار موضوع و برطرف کردن غلط میباشد.
می گویند یک اپلیکیشن‌نویس معمولا ۱۰ درصد از فرصت خویش را صرف تایپ کردن باگ و ۹۰ درصد را صرف گونه های‌زدایی و برطرف کردن باگ‌ها می‌نماید و هر فردی که کدنویسی را به صورت بدون شوخی تجربه کرده‌باشد قادر است با این ذهنیت رابطه برقرار نماید. پس اپلیکیشن‌نویسی در واقع هنر انواع‌زدایی میباشد.
هر کسی میتواند دستور کار‌های یک گویش نرم‌افزار‌نویسی را خاطر بگیرد و با جزئیات ظریف دور و بر گسترش‌ی یک دست (IDE) آشنا خواهد شد. هر فردی میتواند به ایده‌ی یک نرم افزار تازه تاءمل نماید؛ البته در مواجهه با غلط چه واکنشی علامت می دهد؟ درین مرحله به یک شخصیت خاص و ویژه نیاز میباشد.
نرم‌افزار‌نویس چیره کسی میباشد که بتواند در مواجهه با یک خطای خیره کننده کامپایلر، یک کتابخانه‌ی کد مملو از انواع، یا این که یک خصوصیت زبانی سرگردان‌کننده درپی جواب باشد. نرم افزار‌نویس پیروز کسی میباشد که ساعتها وقت خویش را صرف جستن یک راه حل نماید و تا‌وقتی‌که راهکار موردنظر را پیدا نکرده ناامید نشود.
می‌قدرت از یک زاویه‌ی دیگر هم به نرم‌افزار‌نویسی نگاه کرد: علت‌های بیرونی در مقابل علت‌های درونی. آیا به خیال و خاطر جایزه در پی اپلیکیشن‌نویسی می باشید؟ یا این که به خیال و خاطر عشق این فعالیت را اجرا می‌دهید؟ در شرایطی‌که عشق و علاقه‌ای به نرم‌افزار‌نویسی نداشته باشید مسیر صدق را گزینش نکرده‌اید.